uitvaartbegeleiding Gorinchem Archives - Besems uitvaartverzorging

De uitvaartzorg geeft me veel voldoening

juni 29, 2020/in blog/door Besems

Denyse Kamerman-van der Kooij | uitvaartleidster en verzorgster

Ik ben op een bijzondere manier bij Besems Uitvaartverzorging terechtgekomen. Na het overlijden van mijn vader, hebben we Anne ingeschakeld en hij heeft alles op een erg prettige manier verzorgd. Op de uitvaart kwamen veel meer mensen af dan we hadden voorzien. Toen Anne een paar weken later voor het nagesprek bij ons langskwam, zei ik dat ik, als het weer eens zo druk was, best wilde bijspringen in de bediening.

Uitvaartzorg?

Anne had daar wel oren naar, alleen had hij andere plannen over de invulling. Hij zag voor mij mogelijkheden om hem te ondersteunen bij het verzorgen van overledenen of het leiden van een uitvaart. Eenmaal thuis heb ik het daar eerst met mijn man over gehad. Was dit wel iets voor mij? Onze conclusie was dat het geen kwaad kon om het gewoon te proberen. Ik kon immers altijd nog terug als het me niet beviel. Maar van dat laatste is absoluut geen sprake.

Erg mooi

Aan Anne heb ik een goede leermeester. Hij leidt mij helemaal zelf op. Zoals de eerste keer dat ik iemand die was overleden moest verzorgen. Eerlijk gezegd vond ik het best spannend en daarom bleef ik eerst een beetje achter Anne staan. Maar na een paar minuten merkte ik dat het helemaal niet eng of griezelig was, maar juist heel mooi. Sindsdien doe ik het ook gewoon zelf. Ik vind het ook mooi wanneer ik opmerkingen hoor als: ‘Dit is precies zoals mama was’. Dat is voor mij de bevestiging dat ik het goed heb gedaan.

Veel voldoening

Ik ging al regelmatig met Anne mee wanneer hij na een overlijden een eerste bezoek bracht aan de familie. Onlangs had Anne een week vakantie en vond hij de tijd rijp om mij te laten waarnemen. Gelijk de eerste dag van Annes afwezigheid kreeg ik een melding van een overlijden en moest ik dat eerste bezoek zelf afleggen. Eigenlijk ging het heel natuurlijk. Je moet mensen gewoon behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Ik was ontroerd door de liefde waarmee de man, die ik bezocht, over zijn overleden vrouw praatte. Dat was zó mooi! Het voelde heel fijn om wat voor deze man te mogen betekenen en dat ik daadwerkelijk wat voor hem kon doen. En voor de dingen waarover ik twijfelde, was Anne gewoon telefonisch bereikbaar. Dit werk geeft me enorm veel voldoening.

‘Sommige uitvaarten blijven je altijd bij’

juni 29, 2020/in blog/door Besems

Ik ben zo’n 36 jaar geleden als ambulancechauffeur gaan werken in het plaatselijke ziekenhuis, met als ‘bijbaan’ het verzorgen van het mortuarium en het assisteren van de patholoog-anatoom. Destijds was er ook een aula aan het ziekenhuis verbonden, waardoor ik veel contact had met diverse uitvaartverzorgers. De zorg, in welke vorm dan ook, heeft mij altijd getrokken.

Sjaak Advokaat
Verzorger en assistent

Uitvaartbranche

Later, toen er het een en ander in het ziekenhuis veranderde en de ambulancedienst en het mortuarium door derden werden geëxploiteerd, bleef voor mij alleen het werk op de ambulance over. Ik wilde er weer wat bij gaan doen en merkte aan mezelf dat de uitvaartbranche toch bleef trekken. Toen ik via een oud-collega met Anne Besems in contact kwam, hoefde ik niet lang na te denken toen hij me vroeg of ik zo nu en dan wilde helpen. Al snel draaide ik mee als assistent van de uitvaartleider. Daarbij draag ik, op de dag van de uitvaart, zorg voor veel zaken die zich voor veel zaken die zich tijdens de uitvaart op de achtergrond afspelen: van het ontvangen van gasten tot het in orde maken van de geluidsinstallatie op de begraafplaats.

Uitvaarten

Iedere uitvaart is bijzonder, maar sommige uitvaarten blijven je altijd bij. We hebben een keer een crematie gehad met een discomoment. De overleden man, een 50’er, hield daar nu eenmaal erg van. Het crematorium kon wel iets doen met lichteffecten. Het was slechts gedurende één nummer een complete disco. Op zo’n moment zie je het gezelschap wel even schakelen, maar iedereen begreep het.

Verzorging

Daarnaast hoort het verzorgen van mensen die zijn overleden ook tot mijn taken. Dat doen we altijd in alle rust en met veel respect. Dat is iets wat niet alleen Anne erg belangrijk vind, maar waar ik zelf ook waarde aan hecht: geen tijdsdruk en alle tijd nemen voor de overledene en de nabestaanden. Zo zou ikzelf ook behandeld willen worden, dus zo wil ik het ook voor een ander doen. Ik vind het belangrijk dat de familie de gelegenheid krijgt om mee te helpen met het verzorgen van hun dierbare. Juist wanneer ze dat in eerste instantie niet willen of durven. In de loop der jaren heb ik toch best wat mensenkennis opgebouwd, waardoor ik de meeste mensen wel enigszins kan ‘lezen’. Ze zeggen dan wel dat ze niet bij de verzorging aanwezig willen zijn of niet durven helpen, maar ik zie in hun ogen dat ze twijfelen. Vaak is het ook een stukje angst voor het onbekende. En juist als ik díé angst kan wegnemen, is dat zo mooi! Maar regelmatig verzorg ik de overledene ook zonder familie erbij. Dat doe ik samen met een van mijn collega’s. Vooral wanneer er een langdurig ziekbed aan het overlijden vooraf is gegaan, ziet de overledene er meestal niet meer uit zoals voorheen. Wij proberen dat oude beeld weer terug te krijgen: een goede verzorging, de haren weer mooi en netjes aangekleed. Vaak krijg je dan opmerkingen als ‘Ik heb mijn vader in jaren niet meer zo gezien’ of ‘Je hebt me mijn moeder terug gegeven’. Een mooier compliment kunnen ze mij niet geven en dat is wat mijn vak zo waardevol maakt.

‘De uitvaartzorg is geen beroep, maar een roeping’

juni 29, 2020/in blog/door Besems

Omdat iemand die overleden is bij voorkeur binnen vier tot zes uur na het overlijden moet worden verzorgd, zijn wij vaak het eerste contact met mensen van de uitvaartonderneming. En dat eerste contact moet gewoon goed zijn. Ondanks het verdriet dat er is, willen wij de nabestaanden ook een mooie herinnering meegeven. Het maakt daarom niet uit hoe lang we bezig zijn met het verzorgen van de overledene. Het is zó belangrijk om daar alle tijd en ruimte voor te nemen. Dat is zo waardevol voor de familie.

Wilma van der Kleijn-Henraath
Verzorger

Verzorgen

Dat weet ik namelijk uit eigen ervaring en dat is ook de aanleiding geweest dat ik dit ben gaan doen. Het voelt voor mij niet als een beroep, maar als een roeping. In 2005 overleed mijn vader. Mijn zussen en ik mochten wel bij het verzorgen van hem aanwezig zijn, maar verder niets zelf doen. Dat was niet fijn en ik bedacht me dat dit ook heel anders zou moeten kunnen. Dat was gelukkig inderdaad het geval toen mijn moeder anderhalf jaar later overleed. Samen met mijn zussen mocht ik haar verzorgen en we hadden, tot het moment van de uitvaart, de beschikking over een 24 uurskamer. Het was allemaal zó anders als bij mijn vader. Dit was zó fijn en voelde zó goed. Eigenlijk zou ik anderen ook een dergelijke manier van afscheid nemen gunnen. Ik denk dat op dat moment de wens ontstond om iets in de uitvaartbranche te gaan doen.

Kleine dingen maken het verschil

Ik heb mijn droom kunnen verwezenlijken en vind het fantastisch om te doen. In de uitvaartzorg kun je zoveel voor een ander beteken door gewoon alleen maar mee te denken. Zo was ik eens bij een gezin waarvan de man was overleden toen hij wilde bemiddelen bij een burenruzie. Ik werkte toen nog voor een andere begrafenisondernemer. De man lag in de huiskamer opgebaard en ik kwam om hem naar het uitvaartcentrum te brengen. Toen ik in de keuken even met zijn echtgenote stond te praten, merkte ik dat hun twee honden vreselijk nerveus en onrustig waren. Ze wilden duidelijk graag naar binnen, maar de deur naar de kamer zat dicht. Op mijn vraag waarom ze hen niet in de kamer liet, merkte ze op dat dat niet mocht van de begrafenisondernemer. Ik overtuigde haar dat dat geen kwaad kon. Samen hebben we de kist op de grond gezet, zodat de honden afscheid konden nemen van hun baasje. Toen waren ze rustig en gingen ze liggen. De echtgenote was me zó dankbaar! Dat zijn van die kleine dingetjes die nét het verschil maken. Dat vind ik belangrijk.

Uitvaartzorg

Gelukkig deelt Anne die visie ook en dat uit zich in soms heel kleine details die echter enorm gewaardeerd worden. Eén van die gebruiken betreft bijvoorbeeld het schoon en netjes achterlaten van het bed waarin de overledene die we komen ophalen heeft gelegen. Op het bed leggen we vervolgens nog een roos met een kaartje waarop ‘Veel sterkte met het verlies’ staat. Dat hadden we ook gedaan bij een nog vrij jonge man die was overleden. Toen wij hem kwamen ophalen, waren zijn schoonouders, echtgenote en zoontje ook aanwezig. Het zoontje was autistisch en was overstuur. Ik ben eerst eens bij hem gaan zitten, heb hem getroost en uitgelegd dat we helemaal niets engs zouden doen, maar juist heel goed voor zijn papa zouden zorgen. Zijn moeder en grootouders waren zó blij dat ik oog had voor het kind. Een jaar later zag ik deze familie weer, omdat de opa was overleden. De moeder van het jongetje liet me binnen. ‘Ik ben zo blij dat jíj erbij bent! Nu weet ik zeker dat het goed komt’, begroette ze me. Ook haar zoontje was er. Zijn gezichtje lichtte op toen hij me zag en hoopvol vroeg hij of ik ook een roos mee had gebracht voor opa.

Traantje wegpinken

Mensen denken wel eens dat dit werk voor mij heel gewoon is, maar dat is niet zo. Als ik het op die manier zou ervaren, zou ik er direct mee stoppen. Wij zijn ook maar gewoon mensen en pinken ook wel eens een traantje weg. Gelukkig hebben we een heel fijn team bij Besems Uitvaartverzorging en kunnen we er met elkaar goed over praten. We zien ook aan de ander als er wat is. We zijn op elkaar ingespeeld.

‘Uitvaartbegeleiding is ontzettend dankbaar werk’

juni 29, 2020/in blog/door Besems

Mijn werk in de uitvaart geeft veel voldoening. Ik assisteer de uitvaartbegeleider en verzorg overledenen. Ik reed al jarenlang als chauffeur op een ambulance, maar aangezien die periode vanwege mijn leeftijd langzaam afliep, begon ik in 2014 daarnaast ook voor een taxi-onderneming te werken. Daar deed ik voornamelijk rouw-vervoer. Op die manier kwam ik met Anne Besems in contact, omdat hij rouwauto’s van externe partijen inhuurde. Na enige tijd vroeg hij of ik voor hem wilde komen werken.

Jan Bikker
Verzorger en assistent

Verzorgen van overledenen

Toen ik nog op de ambulance werkzaam was, assisteerde ik regelmatig bij verpleegkundige zorg. Het verzorgen van iemand die overleden is, ligt voor mij in het verlengde daarvan. Het geeft me een goed gevoel om te doen, vooral als je ziet wat het met de familie doet. Het geeft echt een stukje meerwaarde.

Opbaring

Net als Anne vind ook ik het belangrijk dat alles perfect gebeurt. De overledene moet keurig verzorgd worden en daarbij bieden we de familie altijd de gelegenheid en de kans om daarbij te helpen of aanwezig te zijn. Je merkt gewoon dat dat gewaardeerd wordt. Ook zijn er nabestaanden die niet bij de verzorging en opbaring aanwezig willen zijn, of zelfs de overledene niet eens meer willen zien en het liefst hebben dat de kist meteen gesloten wordt. Dat respecteren we uiteraard, maar als verzorgingsteam proberen we de familie er wel van te overtuigen, dat na de verzorging en opbaring de geliefde er heel anders uitziet. Zo kan het gebeuren, dat de familieleden toch van gedachten veranderen en ze na de verzorging en opbaring toch naar het afscheidscentrum komt om hun geliefde te zien. Als je dan te horen krijgt dat ze hun vader of moeder ineens weer herkennen, dat vader of moeder er ineens weer uitziet zoals hij of zij er altijd uitzag, dan weet je dat je het goed hebt gedaan. Daar doe je het toch voor.